Traverse

Als je iets te doen hebt op het gemeentehuis, kun je daar natuurlijk ook iets anders aan vastknopen.
Ik mag er altijd graag een beker chocolademelk nemen, en even langs de kunst in de Traverse lopen. Vandaag keek ik naar werken van Truus Werners - schilderijen, en Marie-José Wessels - beelden.
Als je daar rondloopt, is het vaak verleidelijk om te bedenken hoe het in de huiskamer zou staan. Bij een paar schilderijen van Werners had ik dat. Het zijn stukken met een mistige sfeer, in wit en bruin, maar vooral veel wit en toch zit er een grote zeggingskracht in de werken. Ze stellen rivierenlandschappen voor, geïnspireerd op Marsman.
De kleinere werken vond ik minder, leuk hoor, kindertjes op het strand, maar die vond ik toch wat knullig hier en daar.

De beelden van Wessels zijn stoer en krachtig. Het brons is met ferme likken geboetseerd, soms ontbreken er delen maar dat past dan weer prima in het totaalbeeld. Het mooiste beeld vond ik een mannelijk naakt, 'René' geheten, wijdbeens gezeten in gebogen pose. Het is zijn rug die half open is gewerkt, zijn mooi getroffen gezicht kijkt naar iets op de grond.

Verder zijn het veelal dierportretten, waaronder een paar hondenkoppen, heel karaktervol, en geiten, varkens. Een pelikaan op een steiger sprak me erg aan. Helaas is de lichtval van de Traverse mooi voor het zicht, maar niet voor de foto. Toch is het een aanrader om eens te gaan kijken. De gemeente heeft best een goede smaak, de tentoonstellingen zijn vaak de moeite waard.