Voor robots voorziet Yuval Harari een grote toekomst. Zij zullen beter in staat zijn om technische handelingen te verrichten dan mensen, schrijft hij. Dat gebeurt nu al, zie bijvoorbeeld de robotisering in de auto-industrie. Via algoritme technieken zullen zij daarenboven ook nog eens betere beslissingen kunnen nemen dan mensen, waarbij 'beter' dan oorspronkelijk gedefinieerd zal zijn door mensen, maar later door de lerende robots zelf. Daarmee krijg je dan automatisch (robotisch?) dat de menselijke arbeid op een heleboel vlakken nutteloos en nodeloos zal worden. Vast niet op alle vlakken, de mens vindt vast wel weer iets, maar zoiets als zorg voor zieken, voor ouderen, boodschappen doen, kiezen voor energie, een euforisch gevoel genereren, het zal allemaal door robots gedaan kunnen worden. Wat Harari beslist niet ziet gebeuren, is dat robots als wezens worden erkend, met dezelfde rechten als mensen.
Lijnrecht daartegenover staat dat in oktober 2018 de eerste nogal mens-gelijkende robot met de naam Sophia (Wijsheid, Sic!) en een aardig nagebootst menselijk snuitje in Saudi Arabië het staatsburgerschap heeft gekregen. Het (want geen hij en geen zij) hoeft geen sluier te dragen, want is geen vrouw. Het is nu wel een Saudi. Het is een erkend volwaardig lid van de Saudische gemeenschap. Nou ja! daar kan een Filippino alleen maar van dromen. Maar Sophia is zielloos; misschien dat dat ooit wel zal komen, dat zelfbewustzijn, en dan zullen we verder moeten praten. Voor nu vind ik dat onze neven de mensapen meer recht hebben op een (niet-Saudisch) staatsburgerschap. Die hebben geheel op eigen kracht hun genetica en onderscheidend vermogen ontwikkeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten