Laatste Kerst in Catharijne

Vanmorgen postte Wouter, de organist van de Sint-Catharina kathedraal dat dit gebouw waarschijnlijk verkocht gaat worden en dat het wordt afgestoten voor de katholieke eredienst. Dat betekent dan dat deze Kerst de laatste is die als zodanig daar zou worden gevierd. Daarom vond ik dat ik er vanmiddag heen moest. Eef had ook zin. Het was niet de echte kerstviering natuurlijk, maar de laatste adventszondag met vooral heel veel zang van de Kathedrale Koorschool en, het lokkertje, samenzang door de gemeente.
De kerk zat werkelijk stampvol, blijkbaar hadden meer mensen de boodschap opgepikt. Ik had nog nooit een uitvoering door de kindertjes van de KKS gehoord, dat werd echt tijd. Ze zongen prachtig, kinderstemmen, dat natuurlijk wel dus niet vol en rijp, maar heerlijk hoog en zuiver. De volwassen mannen die in het SATB koor de TB stemmen zongen, waren heel wat minder van niveau. Allen gekleed in wit met rode kraagjes, en ik zat te bedenken dat de oude Bach in zijn tijd ook dit niveau stemmen tot zijn beschikking moet hebben gehad. Wat sneu voor dat genie. Had hij ook maar eens een uitvoering van bijvoorbeeld Ton Koopmans kunnen horen. In deze kathedraal gaf het wel een verbonden gevoel met de meester.

De kindertjes van de KKS en de TB

Overigens zong het koor nauwelijks iets van Bach. Het waren vooral moderne teksten of gangbare liederen in de RK en PC traditie. Sommige stukken daarvan worden gewoontegetrouw in beide geloven gezongen; de overige hadden een melodie die op te pikken was als het koor was voorgegaan. En daar ging het dan, vol uit de longen, ademsteun eronder, galmen maar.

Al spraken de teksten me niet allemaal aan, het zingen ging met overtuiging. Gelukkig ook zonder hoesten. Je wordt er gewoon vrolijk van, dat zou je vaker moeten doen, dacht ik dan ook. Toch maar weer zangles?
Na afloop heb ik Wouter nog even aangeklampt, om te bedanken voor de tip, en wij spraken nog even met Mieke B, alt uit een ver verleden uit de Nederlandse Cantorij met dat andere genie maar helaas slavendrijver, Maarten Kooij zaliger. Was leuk om daar even wat herinneringen over op te halen.