Al een poosje kijk ik aan tegen een lekkend oeroud exemplaar van een stortbak. Het is nog het origineel van wat hier in huis is ingebouwd. Tot voor kort, enkele maanden geleden, werkte het geval nog wel goed, maar ik voelde me er langzamerhand niet meer veilig mee. De roestplekken kwamen erop staan. Voor je het week ben je een paar dagen weg en loopt de badkamer vol. Dus had ik met mijn Factotum gebeld. Vandaag kwam hij de stortbak vervangen. Dat is een heel gedoe met hoekjes en bogen, maar hij staat voor niets. Eerst een kraantje halen - het oude zat vast - toen een verloopstuk. Zagen en boren, en hup daar zat het nieuwe, heel simpele plastic model.
Terwijl ik in de keuken aan het redderen ben met mijn spinazie en worstjes, kijk ik uit het raam naar de patio. De oude gietijzeren stortbak ligt daar op zijn lot te wachten. Sommige mensen doen er planten in. Zouden er planten zijn die zoveel ijzer kunnen verdragen, wellicht een ijzerviooltje? In mijn tuin zie ik dat nog niet gebeuren. Het lijkt me niet goed voor de insecten.
Terwijl ik in de keuken aan het redderen ben met mijn spinazie en worstjes, kijk ik uit het raam naar de patio. De oude gietijzeren stortbak ligt daar op zijn lot te wachten. Sommige mensen doen er planten in. Zouden er planten zijn die zoveel ijzer kunnen verdragen, wellicht een ijzerviooltje? In mijn tuin zie ik dat nog niet gebeuren. Het lijkt me niet goed voor de insecten.
Ik mis een foto van die zo vertrouwde stortbak nu hij zo werkeloos in de voortuin ligt.
BeantwoordenVerwijderen