Het is ineens guur, de wind is naar het Oosten gedraaid, en met de wind mee kwam een duo uit Polen zingen bij de Vrienden van het Lied in Utrecht. Deze zaterdagavond waren zij in de Zeven Linden. De zaal was stampvol. Het was dan ook een verrassende invulling, althans voor ons Nederlanders. Er stonden uitsluitend Poolse componisten op het programma. Door omstandigheden waren er geen teksten beschikbaar, maar gastheer Robert Koch drukte ons op het hart om ons open te stellen voor de boodschap in de muziek en zo geraakt te worden.
De bariton Artur Rozek hielp ons daar bij door buitengewoon verstaanbaar te zingen. De meeste teksten waren niet in het Pools, maar in het Duits, Engels en Frans. Aan de piano zat een gepassioneerde Tomasz Pawlowski. Ze begonnen met een korte serie van Karel Szymanowski, in het Duits. Mij deed deze componist denken aan Zemlinsky, enigszins zwevend atonaal, dus ik zat meteen geboeid te luisteren. Na een woeste Tarantella in het Engels van Witold Lutoslawski volgde een tweetal liederen van Maciej Malecki, deze keer wel in het Pools, maar omdat deze impressionistisch klonken, kon je eerst de zee en daarna het lege eiland gewoon horen.
Na even bijkomen in de pauze werd er afgesloten met twaalf liederen van I.J. Paderewski, in het Frans, die ook Frans aandeden. Voor de meesten waren alle liederen nieuw, dus dat was leuk napraten onder het genot van een glaasje wijn of fris. Het was weer een fantastisch verzorgde avond in regio Utrecht.
De bariton Artur Rozek hielp ons daar bij door buitengewoon verstaanbaar te zingen. De meeste teksten waren niet in het Pools, maar in het Duits, Engels en Frans. Aan de piano zat een gepassioneerde Tomasz Pawlowski. Ze begonnen met een korte serie van Karel Szymanowski, in het Duits. Mij deed deze componist denken aan Zemlinsky, enigszins zwevend atonaal, dus ik zat meteen geboeid te luisteren. Na een woeste Tarantella in het Engels van Witold Lutoslawski volgde een tweetal liederen van Maciej Malecki, deze keer wel in het Pools, maar omdat deze impressionistisch klonken, kon je eerst de zee en daarna het lege eiland gewoon horen.
Na even bijkomen in de pauze werd er afgesloten met twaalf liederen van I.J. Paderewski, in het Frans, die ook Frans aandeden. Voor de meesten waren alle liederen nieuw, dus dat was leuk napraten onder het genot van een glaasje wijn of fris. Het was weer een fantastisch verzorgde avond in regio Utrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten