Kommotie

Eef heeft een nieuw speeltje: de Komoot app. Daarmee kun je een gelopen route vastleggen, met foto's daarin. Dus ging ik na de Pilates les in alle rust naar de trein, waar hij al klaarstond, aangekleed voor een poolreis. En het is vandaag droog, zonnig en warm! In elk geval als je in de zon wandelt.
We deden de route vanaf Amersfoort naar Den Dolder. Een oude bekende; op die route hebben we heel wat zondagochtenden lange uren gewandeld en gefilosofeerd. Hij blijft mooi, met die opgangen langs het korte en het lange zand van Soestduinen. Overal staan de vliegdennen, die ik als meisje van 16 al zo mooi vond bij het padvinderskamp. Het viel mee met het stilstaan voor de foto's. We kwamen vlot vooruit, babbelend als van ouds. Na het zand waren we eigenlijk heel snel in Den Dolder, de conditie is nog best!

Omdat we allebei ons eigen plan hadden daarna, ging ik naar het winkelcentrum. Eef met zijn broodje paling had mij ook trek gegeven in iets met vis. Het werd een lekker harinkje. Even een technisch vraagje bij de mobielenboer, daarna ging ik nog snel kwark en boter halen bij de boer - die is op dinsdagen geopend en het was droog en mooi tenslotte.
Thuis zette ik me na de thee toch weer aan het schrijven van het lied Conjunctie. De laatste paar maten kwamen ineens uit mijn vingers. Ik heb ze geprint, en ga de komende dagen aanwijzingen erbij zetten zoals dynamiek en interpunctie. Vanavond na het eten maar weer eens verder met het boek La Higuera. De plot wordt me inmiddels duidelijk. Ik ben erg benieuwd hoe de Spaanse leesclub zal gaan, maar ik kom in elk geval beslagen ten ijs.

Wat de kommotie compleet maakte vanavond: we zijn gepromoveerd op Step-bridge! Eef naar 8, ik naar 10. Verschil moet er zijn. Dank zij het onvolprezen systeem Biedermeijer van Chris Niemeijer.